Pracownicy Wydziału Spraw Terenowych II w Radomiu Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie przeprowadzili wizję terenową Torfowiska Pakosław pod kątem obecności i stanu ochrony języczki syberyjskiej – rośliny zaliczonej do krytycznie zagrożonych w Polsce. Gatunek ten został wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin i umieszczony na Polskiej Czerwonej Liście Roślin i Grzybów. Ze względu na niewielką liczbę stanowisk w centralnej i zachodniej Europie, języczka syberyjska została umieszczona w tzw. Dyrektywie siedliskowej, wskazującej typy siedlisk przyrodniczych oraz gatunki fauny i flory, których obszar występowania należy objąć ochroną w ramach programu Natura 2000.

Połowa lipca to okres, kiedy można podziwiać języczkę syberyjską w pełnym rozkwicie. Jest to jednocześnie moment, w którym najłatwiej określić jej liczebność i stan populacji. W tym roku ta rzadka roślina pięknie zakwitła, szczególnie w miejscach odsłoniętych, pozbawionych wysokiej roślinności i zadrzewień. Wizja terenowa potwierdziła, że przeprowadzone w minionych latach działania z zakresu ochrony czynnej przyniosły spodziewany efekt.

Torfowisko Pakosław to obszar objęty ochroną w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 pod nazwą Pakosław PLH140015. Znajduje się w południowej części Mazowsza, na terenie gmin Iłża i Wierzbica. W obrębie torfowiska występuje największe w Polsce stanowisko języczki syberyjskiej, stanowiące około 70% całej krajowej populacji. Stwierdzono tutaj 1100 osobników kwitnących, około 3000 siewek i osobników młodocianych (niekwitnących). Warto wiedzieć, że na terenie naszego kraju języczka syberyjska notowana jest jedynie na sześciu stanowiskach. Skuteczna ochrona mazowieckiej populacji tego gatunku jest kluczowa dla jego zachowania w Polsce. W tym celu Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie przez kilka lat prowadziła działania z zakresu ochrony czynnej ukierunkowane na stworzenie optymalnych warunków rozwoju tej cennej i zagrożonej wyginięciem rośliny.

Na Torfowisku Pakosław spotkać można również inne rzadkie gatunki roślin, m.in.: staroduba łąkowego oraz lipiennika Loesela.